சித்தன் அருள் - 2024 - அன்புடன் அகத்தியர் - திருப்பதி வாக்கு!

27/11/2025 அன்று குருநாதர் அகத்திய பெருமான் உரைத்த பொது வாக்கு 

வாக்குரைத்த ஸ்தலம்: திருமலை திருப்பதி.

இறைவா நீயே அனைத்தும். இறைவா நீ நன்றாக இருக்கவேண்டும்.

கோவிந்தா!!.... கோவிந்தா!!!

 ஆதி சிவசங்கரியின் பொற்கமலத்தை பணிந்து செப்புகின்றேன், அகத்தியன்.

 அப்பனே, நலங்கள்! அப்பனே, இன்னும் ரகசியங்கள் வருங்காலத்தில் எங்கு? எதை வைத்து சொல்ல வேண்டுமோ?, அங்கு நிச்சயம் தன்னில் கூட எடுத்துரைப்பேன். அப்பனே, கவலைகள் வேண்டாம்! அப்பனே,

 எம்முடைய ஆசிகள் அப்பனே!!

 ஒவ்வொன்றாக அப்பனே தான்... தான் விருப்பங்கள் எவ்வாறு? என்பவை எல்லாம் அப்பனே, பின் யாம் அறிவோம். அப்பனே,!!

 அதனாலே அப்பனே, பின் நல்விதமாக மாற்றங்களை எவ்வாறு? என்பவை எல்லாம் சில சில அப்பனே, பின் வழிகளில் கூட அப்பனே.!!!

 எத்தனை? அப்பனே, பின் குறைகள் எதை என்று அறிய அப்பனே, அவையெல்லாம் அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட. அப்பனே, இன்றளவில் அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட ரகசியமாக !!!!.......

அதை யான் இப்பொழுது செப்பவில்லை. அப்பனே, 

நல்விதமாக ஆசிகளோடு அனுக்கிரகங்கள். அப்பனே, !!

இன்னும் அப்பனே, பின் பணம்! அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட. அப்பனே, பின் வசதிகள்! அப்பனே, இன்னும் எதை என்று அறிய அப்பனே, பின் இன்பங்கள். அப்பனே, தேடி வருமப்பா,

 கவலைகள் வேண்டாம்! அப்பனே, நன்முறைகளாகவே அப்பனே, எதை என்று அப்பனே, எடுத்துரைக்க.!!!!!!

 அதனுள்ளே, அப்பனே, பின் நிச்சயம் வயது! அப்பனே

 பின் அனைவருக்குமே அப்பனே,

 பின் எதை என்று அறிய அப்பனே. அவை மட்டுமில்லாமல், பின் நல்விதமாகவே அப்பனே, பின் எதை என்று அறிந்து கொள்ள அப்பனே. அதனுள்ளே, காலங்கள் மனிதனுக்குச் சென்று விடுகின்றது என்பேன்  அப்பனே,

 இதனால் அறிந்து கொள்ள முடியாமலே, அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட. அப்பனே, அனைத்தும் பின் அறிந்து கொள்வதற்கு அப்பனே, உடம்பு ஒன்றை அப்பனே, இறைவன் கொடுத்திருக்கின்றான்அப்பனே

 நிச்சயம் தன்னில் கூட

 ஆனாலும், அவைதன் அப்பனே, பின் நிச்சயம் மனிதன் பின் சரியாகவே பயன்படுத்துவது இல்லை என்பேன். அப்பனே, 

நிச்சயம் உலகம் எதை என்று புரிய. அப்பனே, அதி விரைவிலே, அப்பனே, சில மாய வித்தைகளால் அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட.

 அப்பனே, எதை என்று புரியாமலும் மனிதனும் கூட அப்பனே, அழிவுகளால் இதனால் உடம்பு கெட்டு. அப்பனே, நிச்சயம் தன்னில் கூட உடம்பு அப்பனே, பாழாகின்றது.

 மீண்டும், அப்பனே, பின் தெரிந்து கொள்ள அப்பனே. இவ் ஆன்மா, அப்பனே, மீண்டும் அப்பனே, ஒரு உடம்பு தேடுகின்றது. அப்பனே, எது என்று புரிய.

 மீண்டும், மீண்டும், அப்பனே, தெரிந்து கொள்ள அப்பனே, முடியாமல். அப்பனே, பின் அவதிகள் பட்டு பட்டு. அப்பனே, பிறப்புகள் மனிதன் எடுத்து எடுத்து. அப்பனே, வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றான் இக்கலியுகத்தில். அப்பனே, 

(சித்தர்கள் ஒவ்வொரு ஆத்மாவும் அதாவது ஒவ்வொரு மனிதனும் நல்வாழ்வு பெற முறையாக கடைப்பிடித்து வாழ வாக்குகள் கூறிக் கொண்டே வருகின்றார்கள் அதை மனிதன் பயன்படுத்துவதற்கு சக்திகள் இருந்தும் பயன்படுத்தாமல்.. அதை புரிந்து கொள்வதற்கும் கால அவகாசம் கிடைக்காமல் இறந்து மீண்டும் பிறப்பு எடுத்து மீண்டும் வந்து இப்படியே நடந்து கொண்டிருக்கின்றது)

இதனால் எதை என்று அறிய அப்பனே, எப்படி? மாற்றங்கள் மனிதனுக்கு கொண்டு வருவது என்பதை எல்லாம் அப்பனே, யாங்கள் தெளிவாக அப்பனே, வரும் வரும் வாக்கியத்தில் எடுத்துரைப்போம். அப்பனே, நலங்களாகவே!!

 இதனால் அப்பனே, குறைகள் வேண்டாம்! நல்விதமாகவே எதை என்று புரிய அப்பனே. இப்பொழுதும் கூட, அப்பனே, ஒரு ஞானியவனைப் பற்றி யான் இங்கு அப்பனே பேசுகின்றேன். நல்விதமாகவே!!

 அப்பனே, பின் கீழே அப்பனே, பின் நிச்சயம் தன்னில் கூட. பின் அலமேலுமங்கா ... (ஊரில் ஞானியவன்).

(அலமேலு மங்காபுரம் அலர் மேல் மங்கை தாயார் பத்மாவதி தாயார் வீற்றிருக்கும் ஊர்)

 எதை என்று புரிய. நிச்சயம் இவை என்று அறிந்து கூட அப்பனே, நல்விதமாகவே எதை என்று அறிந்து கூட ஆனாலும், அப்பனே, பக்தியாக, பின் அதாவது நாராயணன் பக்தியாகவே திகழ்ந்தனர் என்பேன். அப்பனே, இருவரும்,

(கணவன் மனைவி இருவரும்)

 அதாவது பின் பன்மடங்காக, பின் சிறுவயதிலிருந்தே எதை என்று அறிய நாராயணன் தான் துணை என்றெல்லாம், நிச்சயம் தன்னில் கூட

 ஆனாலும், பின் வரங்கள் எதை எவை என்று பெற்றுக்கொள்ள ஆனாலும், பின் இறைவா, நீதான் அனைத்தும் செய்ய வேண்டும். அனைத்தும் நீதான் எங்களுக்கு, பின் வேறு சொந்தங்கள் இல்லை என்றெல்லாம், நிச்சயம் தன்னில் கூட அவர்கள் இருவரும். 

ஆனாலும், நிச்சயம் தன்னில் கூட அத் தம்பதிகள், நிச்சயம், பின் அதாவது பிள்ளைகளை, பின் பெற்றுக்கொள்வோம் என்பது எதை என்று அறிய தீர்மானம்.

 ஆனாலும், நிச்சயம் பெண் குழந்தை பிறந்ததப்பா. ஆனாலும், இப் பெண் குழந்தை எதை என்று அறிய அறிய!!!

 ஆனாலும், நிச்சயம் இவர்கள் இவ்வளவு? பக்தி கொண்டு, நிச்சயம் தன்னில் கூட நாராயணனிடம்,

 நிச்சயம் அதாவது வந்து   (மலையின் மீது) மேலேறி, நிச்சயம் எவ்வாறு என்பதை எல்லாம் உன் மீது பக்தி கொண்டோமே. நிச்சயம் இவ்வாறு ஏமாற்றிவிட்டாயே, பெண் குழந்தையாக,!!!!!

 பின் எதை என்று புரிய. நிச்சயம் எவை என்று அறியாமலும், பெண் குழந்தையை கொடுத்துவிட்டாயே,!!!!

 எவ்வாறு நியாயம்.???? நிச்சயம், பின் அதாவது இவ்வளவு பக்திகள் காட்டினேனே, நீ பொய் என்று.

அப்பனே, இதுதானப்பா, நிச்சயம் தன்னில் கூட. அப்பனே, பின் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கின்றேன். அப்பனே, 

எப்பொழுது நம்பிக்கை இறைவன் மீது இழக்கின்றானோ!????, மீண்டும் அப்பனே, அவன் முதலில் இருந்து வருகின்றான் என்பேன். அப்பனே

, நிச்சயம் நம்பிக்கை வேண்டும். 

இதனால், அப்பனே, எதை என்று அறிய ஆனாலும், இவைதன் நிச்சயம் தன்னில் கூட. மீண்டும், இவர்கள் கீழே இறங்கி,........

 நிச்சயம் இங்குதான், பின் வணங்கிக் கொண்டு இருந்தோம்.

எதை என்று கூற, நாராயணனை, அதாவது இவ் அம்மையையும் கூட,

(நாராயணனையும் பத்மாவதி தாயாரையும் வணங்கிக் கொண்டிருந்தோம் என்று)

 எதை என்று புரிய ஆனாலும், நிச்சயம் தன்னில் அறிந்தும், எதை என்று புரிய.

 இப்படி, பின் இப்படிபட்ட (பெண்) குழந்தையை கொடுத்துவிட்டானே இனிமேல் பெருமானை வணங்கப் போவதில்லை. பின் நாம் இருவரும், நிச்சயம், பின் வேண்டாம். அமைதியாக இருந்து விடுவோம் என்று.

 ஏனென்றால், எதை என்று புரிய. அப்பனே, நிச்சயம், அப்பனே, இப்படித்தானப்பா, பேராசைகள் மனிதனுக்கு கலியுகத்தில், அப்பனே, பின் ஏற்படும் என்பேன். அப்பனே,

நிச்சயம், அப்பனே, இவ்வாறு, நிச்சயம், எவை என்று புரியாமலும், நிச்சயம், மனிதன் அலைந்து திரிந்து கொண்டு, எதை என்று புரிய.

 இதனால், அப்பனே, நிச்சயம், அக்குழந்தையை, நிச்சயம், அப்பனே, மனசாட்சி இல்லாமலே, அப்பனே, பின் எவை என்று அறிய அறிய, அப்பனே, குப்பை தொட்டியிலே வீசிவிட்டனர். 

அப்பனே, நிச்சயம், எவ்வாறு என்பதையும் கூட, பின் குழந்தையும் வேண்டாம், இறைவனும் வேண்டாம், போதும்.

 எதை என்று கூற வணங்கியதற்கு சரியாகவே!!.....

(நாம் வணங்கியதற்கு சரியாகவே கிடைத்து விட்டது என்ற விரக்தி நிலைப்பாட்டில்)

 இதனால்தான், அப்பனே, நிச்சயம், மனிதன், அப்பனே, ஏதோ ஒன்றுக்காகத்தான் இறைவனை நாடி நாடி வருகின்றான்.

 ஆனாலும், அப்பனே, பின் நிச்சயம், அவ்வாறு, பின் எவ்வாறு? என்பதெல்லாம், அப்பனே, நிச்சயம், பின் நாடி நாடி வந்து, அப்பனே, இறைவன் கொடுக்காவிடில், அப்பனே, பின் ஏன்,?? இறைவா????? என்றெல்லாம், அப்பனே,

 நிச்சயம், இறைவன் மீதே கோபித்துக் கொண்டு!!!!!!!!!!.

 ஆனாலும், அப்பனே, எதற்கு?, ஏன்?, எவை என்று கூற, ஏன்?, எதற்கு? கஷ்டங்கள், எதற்காக?, பின் எவை என்று கூற, நிலைகள், இன்னும், பின் பிரிவு நிலைகள் என்பதை எல்லாம் மனிதன் யோசிப்பதே இல்லையப்பா.

 இதனால், அப்பனே, பின் அதனுள்ளே அவசரங்கள் பட்டு, நிச்சயம் தன்னில் எதை என்று புரிய, பின் அறிய, எவை என்று புரியாமலும்,!!!

 ஆனாலும், நிச்சயம், எதை என்று, பின் கொங்கணனும் கூட. (கொங்கணர் சித்தர்) நாராயணனே, பார்,!!!!!

 அதாவது இவ்வளவு பக்திகள் உன்னிடத்தில் செலுத்தினார்கள், எதை என்று புரிய,!!!

 நீயும், பின் காசுகள் பொங்கி பொங்கி, பின் வழிந்து, எதை என்று கூற, லட்சுமி தேவியின் அருளும் கூட,!!!

 எவை என்று கூற, லட்சுமி தேவியே!!!!!!, நிச்சயம், எதை என்று அறிய அறிய, அதாவது கொங்கணனும் இங்கிருந்தே, எதை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, வாரி வாரி கொடுத்தாயே!!!!!!!. இவர்களுக்கு, 

நிச்சயம்!!!

 இவர்களுக்கு, எவ்வாறு ??மனசாட்சி??!!!!!!!! 

(என்று கொங்கணர் சித்தர் நாராயணனை லட்சுமி தேவியை பார்த்து!!!!!)

எதை என்று அறிய, நாராயணன் யோசித்தான், 

எவை என்று புரிய, மனிதன் கலியுகத்தில் இப்படித்தானப்பா, நிச்சயம், தன்னில் அறிந்தும் புரிந்தும் கூட,

 அப்பனே, எவை என்றெல்லாம், அப்பனே, இறைவனை கூட, அப்பனே, ஏதாவது ஒரு காரியத்திற்காகவே அனைத்தும் செய்வானப்பா.

 அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அனைத்தும் எவை என்று அறிய,

 இறைவன் கேட்காமலே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் அதைத் தா !!! இவை தா!! என்றெல்லாம் சொல்லி சொல்லி செய்வானப்பா.

 இதனால், அப்பனே, நிச்சயம், கொங்கணனும் கூட,  அறிந்தும், இவை என்று அறிய, 

எப்படி?, நாராயணனே, பின் உன் பக்தர்கள் என்று சொல்லிக்கொண்டு, பின் திரிகிறார்கள்.

 ஆனால், வெட்கக்கேடு உனக்கே தான் என்றெல்லாம்,

 நிச்சயம், அதாவது அறிந்து கொடு!! வரத்தை,!!...... இனிமேலாவது,!!!

 நிச்சயம், தன்னில் கூட என்றெல்லாம்.

 அதனால்தானப்பா, நிச்சயம், பின் அதாவது திருமலைக்கு வருகின்ற பொழுதெல்லாம், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அவ்வளவு எளிதாக, மனிதனுக்கு வரங்கள், நிச்சயம், தன்னில் கூட, நாராயணன் கொடுப்பதே இல்லை என்பேன் அப்பனே 

அப்பனே, எதை என்று புரிய, ஏனென்றால், அப்பனே, நிச்சயம், இக்கலியுகத்தில், மனிதன் இறைவனே ஏமாற்றுவானப்பா.

 அவை மட்டுமில்லாமல், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, எவை என்று புரிய, அப்பனே, மனிதனின், அப்பனே, பின் கை அப்பனே, ஓங்குகின்ற, எதை என்று புரியாமலும் கூட, அப்பனே, பின் அழிவானப்பா.

 நிச்சயம், தன்னில் கூட

பின் வருங்காலத்தில், அப்பனே, பின் இறைவன் எங்கு?, அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, ஏனென்றால், மாயைகளில் சிக்கி சிக்கி அழிந்து கொண்டே வருவார்களப்பா.

 மந்திரங்கள் மறையுமப்பா. 

அப்பனே, நிச்சயம், நல்லோர்கள் மறைவார்களப்பா.

 ஏனென்றால், தீயவர்கள் அதிகரித்து, அப்பனே, நல்லோர்களை ஒழிக்க பார்ப்பார்கள் என்பேன். அப்பனே, 

ஆனாலும், அதனால்தான், அப்பனே, சித்தர்கள் யாங்கள் கலியுகத்தில், அப்பனே, எவ்வாறெல்லாம் வந்து, மனித குலத்தை காக்க வேண்டும்!!! என்பதை எல்லாம் வந்து வந்து காத்துக் கொண்டே இருக்கின்றோம். அப்பனே,

இதனை எவ்வாறு சொல்ல, ஆனாலும், அப்பனே, எத்தனை? எத்தனை?, நிச்சயம், தன்னில் கூட, எவை என்று புரிய, ஆனாலும், பின் அப்பனே, அவ் தம்பதியினர், எத்தனை? எத்தனை?, அப்பனே, பின் பரிகாரங்கள், எத்தனை? எத்தனை?, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, எவ்வாறெல்லாம், திருத்தலங்கள், அப்பனே, பின் எத்தனை ? எத்தனை?, அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, எவ்வளவு? எவ்வளவு?, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, செய்ய வேண்டுமோ, அவ்வளவு எல்லாம் சுற்றி சுற்றி, 

ஆனாலும், அப்பனே, 

இப்படி ஒரு மனதை படைத்தவன், அப்பனே, எதை என்று புரிய, அப்பனே, அனைத்தும் வீணாகிவிட்டது.

அதனால்தான், அப்பனே, மனம் தெளிவடைய வேண்டும், தெளிவாக இருக்க வேண்டும். அப்பனே, !!

தெளிவாக இல்லாவிடில், அப்பனே, நிச்சயம், எவ்வளவு? பூஜைகள், எவ்வளவு எதை என்று அறிய, அப்பனே, செய்தாலும், அப்பனே, நிச்சயம், தோல்விகளே, அப்பனே, உண்டு.

 இதைத்தான், அப்பனே, சொல்லுகின்றேன். அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட,!!

 இதனால், முதலில், அப்பனே, பின் நல் மனதாகவே வளர்த்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பேன். அப்பனே,

 அனைத்தும் ஒன்றே, அப்பனே, அன்பு, அனைத்து இடத்திலும் காட்ட வேண்டும் என்பதை எல்லாம், அப்பனே, நிச்சயம், அப்பனே, மனதாலே நினைத்து, இறைவனை, அப்பனே, பின் பல வடிவில் கூட, அப்பனே, பின் நல் மனதோடு வாழ்ந்திட்டு வந்தாலே, அப்பனே, போதுமானதப்பா,

 இறைவன் அழைப்பானப்பா, எப்பொழுதும் கூட,

 அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 இவ்வாறாக, பின் மாற்று முறையில் செயல்பட்டாலும், அப்பனே, நிச்சயம், இறையருள்கள், அப்பனே,

 ஆனாலும், அப்பனே, பின் நிச்சயம், இவ்வாறெல்லாம், நல் மனதாக, பின் இல்லை. அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, பின் எவை என்று புரியாமலும், எவை என்று எல்லாம் திரிந்து, எதை என்று அறிந்து கொள்ளாமலும் கூட,

 இதனால், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் அதாவது குழந்தையை குப்பை தன்னில் வீசிவிட்டு, எதை என்று அறிய

 ஆனாலும், நிச்சயம், பின் யார்?? காப்பாற்றுவார்கள்,???

 நிச்சயம், தன்னில் எதை என்று (திருமலையில் இருந்து) இங்கிருந்து, பின் ஓடோடி, பின் கொங்கணனும் சென்றானப்பா.!!

 நிச்சயம், பின் குழந்தை அழுது கொண்டே!!!!!, எதை என்று புரிய,

 ஆனாலும், பின் யார்? குழந்தை??, யார்??? குழந்தை,?? 

 என்று பின் அனைவருமே !!!

(அங்கு கூடியிருந்தவர்கள்)

 ஆனாலும், சிலர், பின் அப்பனே, பின் அவ்வாறாக, இவ்வாறாக,!!! (மனம் போன போக்கில் பேசிக் கொண்டிருந்தார்கள் அவர்கள்)

 இவையெல்லாம் கலியுகத்தில் தான் நடந்ததப்பா. நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 ஆனாலும், நிச்சயம், எவை என்று அறிந்தும் கூட,

 ஆனாலும், அனைவரும், பின் (அக்குழந்தையை) பார்த்துவிட்டு, நிச்சயம், தகாத உறவில் பிறந்தவள் என்றெல்லாம், 

நிச்சயம், இன்னும் பலர், நிச்சயம், தன்னில் கூட, எவை என்று புரியாமலும் கூட, யாரோ ஒரு அனாதை, பின் அதாவது எவை எவையோ சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்கள், அப்பனே.

 ஆனாலும், ஒருவர் கூட நல் மனதாக, இக்குழந்தை எடுத்து, பின் ஏதாவது, பின் செய்வோம் என்றெல்லாம் (எண்ணம்) வரவில்லையே.

 அப்பனே, இதுதான், அப்பனே, பக்தியா?????

, இக்கலியுகத்தில் இப்படித்தான் பக்திகள் இருக்குமே. அப்பனே, தன் சுயநலத்திற்காகவே அனைத்தும் செய்வானப்பா. 

பிறர் நலம், பின் அறியாமை, அப்பனே, பின் பிறர் நிலைமை அறிந்து கொள்ள, அப்பனே, பின் அவந்தனக்கு எதை என்று அறிய, அப்பனே, பின் அதாவது புண்ணியம் இருக்க வேண்டுமப்பா.

 சொல்லிவிட்டேன், அப்பனே,

 பிறர் நலனை அறிந்து கொள்ளவே புண்ணியங்கள் இருக்க வேண்டும்.

 அப் புண்ணியங்களுக்காகத்தான், அப்பனே, உங்களை, அப்பனே, பின் பக்குவப்படுத்தி, பக்குவப்படுத்தி!!!!!.

 இதனால், அப்பனே, இறைவன், அப்பனே, குருடன் இல்லை,

 சொல்லிவிட்டேன், அப்பனே. 

நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, மனிதன் கண்கள்தான் குருடு,

 எவை என்று புரிய பார்க்க முடியும் என்பேன். அப்பனே, பல பரிசுத்த, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, புண்ணியங்கள் செய்து கொண்டே வந்தால், அப்பனே, பின் குருடனும்,  கூட, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் நீடூடி வாழலாம் என்பேன். அப்பனே, 

இதனால், அப்பனே, பின் சுயநலக்காரன், குருடக்காரன் என்பேன். அப்பனே, 

நிச்சயம், அனைவரும், அப்பனே, இறைவனை காணாதவர்கள் குருடர்கள் என்பேன். அப்பனே, 

நிச்சயம், அக் குருடை அப்பனே, அக் குருடு, (குருட்டு கண்களை ) பின் கண்ணை வைத்துக்கொண்டு, அப்பனே, எப்படியப்பா?????, இறைவனை காண முடியும்? 

எப்படியப்பா????, நலங்கள், பின் ஆக முடியும்?

 சொல்லுங்கள், நீங்களே என்பேன் அப்பனே.

 இதனால், அப்பனே, அக்குருட்டை, அப்பனே, அக்குருட்டு, பின் கண்ணை, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் மாற்ற, பின் எங்களால் மட்டுமே முடியும் என்பேன். அப்பனே,

 அதனால்தான், அப்பனே, எத்தனை?, எத்தனை?, அப்பனே,  எவை, எவை என்றெல்லாம், அப்பனே,

 வருங்காலத்தில் பலமாக தண்டனைகள் இருக்குமப்பா. அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 ஏனென்றால், நல்லோர்களை தீயோன், அப்பனே, பின் கெடுப்பானப்பா.

 இதனால், அப்பனே, அத்தீயோர்களை யாங்கள், நிச்சயம், பின் விட்டு விட மாட்டோம்,

 பின் அழித்து நொறுக்குவோம், அப்பனே. சொல்லிவிட்டோம்,

 அப்பனே, 

ஏனென்றால், அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட செல்லமாக, பின் அப்பனே, பின் தாயே!!, பின் தந்தையே!!!, பின் குழந்தாய்!!!, இன்னும் எதை என்று கூற, மகனே!!, மகனே!!! என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும், அப்பனே, எவை என்று அறிய,

(வாக்குகளில் அப்பனே அம்மையே என்று மனித குலத்தின் மீது பாசம் காட்டி வாக்குகள் தருவதை)

 அப்பனே, கோபங்கள் எவ்வாறு, பின் ஏன்? சொல்லலாம் என்றெல்லாம், அப்பனே, சில மனிதர்களும் கூட, அப்பனே, 

(அப்பனே அப்பனே அம்மையே அம்மையே என்று சித்தர்கள் பாசத்தோடு அழைப்பதை கூட சில மனிதர்கள் பரிகாசம் செய்கின்றார்கள்)

பின் எதை என்று புரிய, ஆனாலும், புரிந்து கொள்ள இயலாதப்பா.

(எதற்காக அப்பனே அம்மையே என்று சித்தர்கள் அழைக்கின்றார்கள் என்பதை நம்மால் புரிந்து கொள்ள முடியாது)

இதனால், அப்பனே, பின் சொல்லிக் கொண்டே இருக்கின்றேன், அப்பனே, பின் சித்தன் வழியில் வருவதற்கும், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அதை பயன்படுத்துவதற்கும், அப்பனே, பின் நிச்சயம், தகுதிகள் வேண்டுமப்பா.

அத் தகுதிகள் மனிதனிடத்தில் குறைந்து கொண்டே வருகின்றது,!!!

 ஏனென்றால், அப்பனே, மனிதன் சுயநலக்காரன்!!, குருடக்காரன்!!,  என்பேன். அப்பனே,

 அக்குருடனுக்கு என்ன சொன்னாலும் தெரியாதப்பா. எவை என்று அறிய, அப்பனே, பின் இறைவன், அப்பனே, பின் அருகிலே இருப்பான், 

ஆனாலும், பின் குருடால், அப்பனே, காண முடியாதப்பா.

இக் குருடானது எவை என்று கூட, பாவமே என்பேன், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட. 

அதனால்தான், அப்பனே, முதலில் எதை தொலைக்க வேண்டுமோ?, அதை தொலைத்திட வேண்டும் என்பேன். அப்பனே

மாற்றங்கள், அப்பனே, பின் எவ்வாறு என்பதை எல்லாம், அப்பனே, நீதி, நேர்மை, தவறாமல் வாழ வேண்டும், அப்பனே, தர்மத்தை கடைபிடிக்க வேண்டும் என்பேன். அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, 

தர்மத்தை கடைபிடித்து, கடைபிடித்து வாழ்ந்து வந்தாலே, அப்பனே, போதுமானதப்பா.

 அப்பனே, யாங்கள் உதவிகள் செய்வோம் என்போம், அப்பனே.

 அப்பனே, இதனால், அப்பனே, இன்னும் இன்னும் பல வகையிலும் கூட, அப்பனே, பின் இவ்வாறாக,....அக் குழந்தையை யாருமே பின் தொடவில்லையப்பா. எதை என்று புரிய,

 அப்பனே, ஆனாலும், கொங்கணனும் கூட, எதை என்று புரிய, அப்படி ஆனாலும், பின் வெவ்வேறு, அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, அக் குழந்தையை, அப்பனே, பின் நிச்சயம், பக்தர்களே இவ்வாறுதான் சொன்னார்கள்..... அக்குழந்தை எடுத்துவிட்டால், தீட்டாகிவிடும்.

 இதனால், நிச்சயம் வேண்டாம், ஏதோ இறைவனே கொடுத்த தண்டனை என்றெல்லாம், அப்பனே, சிலர், நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 பின்  என்ன பாவம் செய்துவிட்டதோ? என்றெல்லாம், இக்குழந்தை,

 பின் பாவம் செய்த குழந்தை என்றெல்லாம், அப்பனே,

 இவ்வாறெல்லாம் பல வழியில் கூட, அப்பனே, ஆனாலும், கொங்கணனும் கூட, ஓடி ஓடி, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் அக்குழந்தையை தூக்கி, அப்பனே, நிச்சயம்,

 ஆனாலும், பலர்கள், பலர், எவை என்று அறிய, பின் யாரும், பின் தொடாதே, தொடாதே, பின் அது தீட்டு, எதை என்று கூற, பின் பாவம், எதை என்று புரிய, அதை குழந்தையை தொட்டுவிட்டால், உந்தனுக்கும் அப்படியே வந்துவிடும், பின் என்றெல்லாம், நிச்சயம்,

 ஆனாலும், வந்தது கொங்கணன் என்று, பின் யாரும் அறியவில்லை.

 ஏனென்றால், அனைவருமே குருடர்களப்பா.

 அப்பனே,

 யாங்கள் வந்து கொண்டே தான் இருக்கின்றோம், மக்களுக்கு, பின் காட்சிகள் தந்து கொண்டே தான்,!!!...

(மனித ரூபத்தில் சித்தர்கள் வலம் வந்து கொண்டே இருக்கின்றார்கள் மனிதர்களை சந்தித்துக் கொண்டே இருக்கின்றார்கள் மனிதர்களாகிய நமக்கு தான் அதை உணர முடிவதில்லை)

 எவை என்று கூற, பின் பார்க்க, பார்க்க, ஆனாலும், அப்பனே, குருட்டு கண்களை வைத்துக்கொண்டு, அப்பனே, பின் மனிதன் என்ன செய்தாலும் முடியாது, அப்பா. சொல்லிவிட்டேன், அப்பனே.

 இதனால், அப்பனே, அக்குருட்டு கண்ணை, அப்பனே, நிச்சயம், எதை என்று அறிய, அறுவை சிகிச்சை தான் செய்ய வேண்டும் என்பேன். அப்பனே,

 அவ் அறுவை சிகிச்சைக்கு, அப்பனே, யாங்கள், நிச்சயம், அப்பனே, பின் துணை நிற்போம் என்போம். அப்பனே, 

இவ்வாறாக, இக்குருட்டு கண்ணையே, அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, சிகிச்சையை, அப்பனே, பின் செய்யாவிடில், மற்ற நிச்சயம், அப்பனே, உறுப்புகள் தானாகவே பழுது அடைந்து விடும் என்பேன். அப்பனே,

 தெரிந்து கொள்ளுங்கள், உண்மை நிலையை, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 பின் அப்பனே, நீடூழி வாழுங்கள். அப்பனே, நிச்சயம், புண்ணியங்கள் செய்யுங்கள். அப்பனே

, பின் சுயநலக்காரராக இருக்காதீர்கள் என்பேன். 

அப்பனே, நிச்சயம், ஏனென்றால், கலியவன், அப்பனே, விடப்போவதில்லை உங்களை. அப்பனே,

 இதனால் தான், அப்பனே, நிச்சயம், அப்பனே, இவ்வாறாக, நல்லோர்கள் எவை என்று புரிய, அப்பனே, தீயவன், அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, நல்லோர்களை வாழ வைக்கவும் மாட்டான் என்பேன். அப்பனே,

 அதனால்தான், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, பின் யாங்கள் அனைவரும் ஒன்றிணைந்து, முதலில் தீயவர்களை அழித்தால், அப்பனே, நல்லவன், அப்பனே, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, எவ்வாறாக, நல்லோன், தீயோன், அப்பனே, இவ்வாறெல்லாம், அப்பனே, செயல்படுகின்றது என்பேன். அப்பனே,

 இப்பொழுது, பின் சொன்னேனே, அப்பனே, இவர்கள், பின் இவர்களை எதில், எவ்விடம்??, இவர்களை சேர்ப்பது என்பேன். அப்பனே,

(கூடியிருந்தோர் குழந்தையை தொட்டால் தீட்டு என்று மனசாட்சி இல்லாமல் பேசியோரை எந்த வகையில் சேர்க்க வேண்டும் என்று)

 இதுதான், அப்பனே, பின் கீழ்த்தரமான எண்ணங்கள், அப்பனே, மேல்தரமான எண்ணங்கள். அப்பனே, இவை இரண்டுமே, அனைத்தும் காரணம், அனைத்தும் இரண்டு, இரண்டே. அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, 

ஆனாலும், பின் அழகாகவே, நிச்சயம், கொங்கணனும், அப்பனே, தூக்கிட்டான். ,

 ஆனாலும், இவை என்று அறிந்து, நிச்சயம், குழந்தை சிரித்தது. எதை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில்,

 எவை என்று கூற, பின் அழகாக சிரித்தது. ஆனாலும், நிச்சயம், பின் கொங்கணனும், எதை என்று அறிய, பின் எதை என்று புரிய, குழந்தைக்கு ஒன்றுமே தெரியாதே....... ஆனாலும், நிச்சயம், சிரிக்கிறதே என்றெல்லாம், என்ன மாயம்? என்றெல்லாம்.

ஆனாலும், அனைவரும், நிச்சயம், தன்னில், எதை என்று அறிய, பின் இது கொங்கணன். பின் அதாவது, இவனுடைய குழந்தை தான் என்றெல்லாம், தீர்மானம்  அறிந்தும் கூட, பின் அதாவது, இவனே தான், நிச்சயம், பின் அதாவது, இங்கு இட்டுவிட்டு, மீண்டும் நடிக்கின்றான் என்றெல்லாம்.

நிச்சயம், பின் இவனை, நிச்சயம், பின் சாடுங்கள் என்பதைல்லாம்!!!

 ஏனென்றால், குழந்தை இவனை பார்த்து சிரித்து விட்டது அல்லவா?

 நிச்சயம், எதை என்று புரிய, இதனால் ஒன்றும் எதை என்று அறிய, ஆனாலும், பின் தெரியவில்லை. கொங்கணனுக்கு,!!!!

 நிச்சயம், அடடா!!!!....

அறிந்தும் கூட, ஏன்? எதை என்று கூட, ஒரு நிமிடம், அப்படியே நின்றுவிட்டது. அனைத்தும் ஓடவில்லை,...

(ஒரு நிமிடம் அப்படியே கொங்கணர் சித்தருக்கு ஸ்தம்பித்தது)

 நிச்சயம், ஆனாலும், இவன்தான் திருடன். ஏதோ, பின் குழந்தையை வீசிவிட்டான், மீண்டும் பாசத்திற்காக ஓடி வந்துவிட்டான்.

 இதனால், இவனை அடியுங்கள் என்றெல்லாம், நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, இதுவும் ஒரு செயலே. அப்பனே, 

ஏனென்றால், இங்கு அதுவும், பின் அவன் எதை என்று அறிய, எதுவும் புரியவில்லை. பின், நிச்சயம், தன்னில் கூட, மனிதன் இவ்வாறுதான், அப்பனே, இறைவனை புரிந்து கொள்வான் என்பேன். அப்பனே, இக்கலியுகத்தில், அப்பனே, 

பின் யோசியுங்கள். அப்பனே, அப்படியும்!?!?! இப்படியும்!?!?!?!, எதை என்று புரிய, 

இதனால், அப்பனே, அனைவரும், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அப்பனே, அறிந்தும், புரிந்தும், அப்பனே, கற்களை வீசினார்கள் என்பேன். அப்பனே,

 நிச்சயம், தன்னில் கூட, அறிந்தும், எது என்று, எவை, எவை எல்லாம் கைக்கு வருகின்றதோ, அவையெல்லாம் எடுத்து, (வீசினார்கள்) அப்பனே, 

பின் இன்னொருவன், பின் எதை என்று புரிய, ஆனாலும், இவந்தன், பின் இப்படி செய்துவிட்டானே. நாளை பொழுது, அக்குழந்தையையும் சாகடிக்கலாம். அதனால், நிச்சயம், தன்னில் கூட, அனைவரும் சேர்ந்து, இவர்கள் இருவரையுமே, பின் எரித்து விடுவோம் என்றெல்லாம். அப்பனே, 

இதனால், எதை என்று புரிய, ஆனாலும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, நாராயணன், பின் நிச்சயம், அனைத்தும் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.

 ஆனாலும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் கொங்கணனும் நினைத்தான். எவ்வாறு, எதை என்று புரியா நிலைக்கும் கூட,

 இவ்வாறாக எல்லாம், பின் நடக்கின்றதே என்பவை, எதை என்று புரிந்து கொள்ள, பின் அனைத்தும், பின் லீலையே, உன்னுடைய லீலையே என்றெல்லாம், 

பின் பரிசுத்தமாக, எவை என்று அறிய,

(நாராயணனின் லீலை என்று)

 நிச்சயம், தன்னில் கூட, அனைவரும்

 (கொங்கணரையும் குழந்தையையும் சுற்றி)

 பிடித்துக் கொண்டனர்.

 ஆனாலும், அப்பனே, நிச்சயம், கொங்கணனுக்கும், பல சக்திகள் இருக்கின்றது என்பேன். அப்பனே,

 ஆனாலும், பின் கொங்கணன் நினைத்திருந்தால், அப்பனே, நிச்சயம், எதை என்று புரிய, அப்பனே, எவை என்று அறிய, அவையெல்லாம், (அவர்களையெல்லாம்) பின் தூளாக, அப்பனே, பின் செய்துவிட்டிருக்கலாம் என்பேன். அப்பனே,

 ஆனாலும், அப்பனே, அமைதி காத்தானே!!!!!!!!!!!. அதுதான், அப்பனே, உண்மையான பக்தி. அப்பனே, 

நிச்சயம், பின் அறிந்து கூட, அனைத்தும் தெரிந்து கொண்டவன். அப்பனே, அமைதி காப்பான். அப்பனே,

 நிச்சயம், பின் ஒன்றும், அப்பனே, பின் எதை என்று கூற, பின் அரை குறையாக, பின் அப்பனே, பின் நிச்சயம் தெரிந்து கொள்ளவன் தான், அனைத்தும் சொல்லிக் கொண்டிருப்பான் என்பேன். அப்பனே,

 இதனால், பின் அனைத்தும், ஆனாலும், கொங்கணனும் நினைத்தான். பின் இதுவும், நாராயணா!!!!, உன் செயலே என்றெல்லாம், 

எதை என்று புரிய, ஆனாலும், இவை என்று புரிந்தும், எவை என்றும் அறிந்தும் கூட, மீண்டும், பின் அனைவரும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, இதனால், அமைதியாக கட்டிட்டு, எதை என்று புரிய, 

(மரத்தில் கொங்கணர் சித்தரோடு குழந்தையும் சேர்த்து கட்டிப்போட்டு விட்டார்கள்)

இன்னும் கூட, மரங்கள், பின் அங்கேதான்,

(இன்னும் கூட அந்த மரங்கள் இப்பொழுதும் கூட இருக்கின்றது கொங்கணரை கட்டிப்போட்ட மரம்)

 நிச்சயம், கட்டிட்டு, நிச்சயம், ஒவ்வொன்றாக!!!, இவை, எதை என்று கூற, பின் அறிந்தும் கூட, பின் ஒவ்வொன்றாக, நிச்சயம், தன்னில் கூட, கட்டைகள் எல்லாம், பின் அடுக்கத் தொடங்கினர் என்பேன். அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட,

(மரத்தில் கட்டி போட்டு எரியூட்டுவதற்கு விறகு கட்டைகளை அடுக்கினர்)

 ஆனாலும், கொங்கணன் என்ன, எவை என்று அறிய, நாராயணனே!!!!!!, பின் அனைத்தும், எவை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, நடக்கட்டும், நடக்கட்டும் என்று, !!!

அப்பனே, இப்படித்தானப்பா, நிச்சயம், உண்மையுள்ள பக்தன், பின் நிச்சயம், நினைப்பானப்பா,

 எவ்வளவு? கஷ்டங்கள் வந்தாலும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, எவ்வளவு, பின் அடி அடித்தாலும், நிச்சயம், இறைவா, உன் லீலை நடக்கட்டும், நடக்கட்டும் என்று,!!!!!

 இதுதானப்பா, பக்குவம் என்பேன். அப்பனே,

 அவ் பக்குவம், அப்பனே, மனிதனிடத்தில் இல்லையப்பா,

 அப்பனே, அவ் பக்குவங்கள் எப்பொழுது வருகின்றதோ,??? அப்பனே, அப்பொழுதுதான், அப்பனே, நிச்சயம், எதை என்று அறிய, மனிதன்!!!, மனிதன் ஆகின்றான் என்பேன். அப்பனே, 

ஆனால், அவ் பக்குவங்கள் வரவில்லை என்றால், அப்பனே, மனிதன், அப்பனே, சொல்வதற்கே!?!?!?!?!?!?!

, அப்பனே  நிச்சயம், எதை என்று கூற, மனிதனே, இல்லையப்பா,...........

 அவ்வளவுதான்!!!!!!!!!,

எதை என்று புரிய, அனைவரும் ஒன்று கூடினார்கள். அப்பனே, பின் எதை என்று புரிய, ஆனாலும், பின் கொங்கணனும் ஒன்றும், ஒன்றுமே, பின் நினைக்கவில்லை.

 நாராயணன் காப்பாற்றுவான் என்று கூட, (நினைக்கவில்லை)

 எதை என்று புரிய,

 ஆனாலும், (நடப்பது) நடக்கட்டும்!!, நடக்கட்டும்!! என்று, 

ஆனாலும், குழந்தையை பார்த்து, நிச்சயம், குழந்தை கூட, ஒன்றும் தெரியாமல், சிரித்துக் கொண்டே இருந்தது.

 ஆனாலும், நிச்சயம், அப்பொழுது கூட, பின் எதை என்று புரிய, எவை என்று அறிய, நிச்சயம், ஏதோ, எவை என்று புரியாமலும், எதை என்று அறியாமலும், திகைத்தான். பின் கொங்கணனும் கூட, 

அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அவை எவை என்று அறிய, கொங்கணன் அனைத்தும் உணர்ந்தவன்.

 அப்பனே, பின் ஒரே ஒரு மணி, எவை என்று அறிய ஒரு மணி, துளியில் கூட, அனைத்தும், அப்பனே, பின் நிச்சயம், அப்படியே அழித்திருவான்.

 ஆனாலும், அமைதி காத்திருக்கின்றான் என்றால், அப்பனே, யோசியுங்கள். அப்பனே, 

பின் இறைவன் மிகப் பெரியவனாகவே இங்கு திகழ்கின்றான்.

 இதனால், அவன் அருளாலே, பின் அனைத்தும் நடக்கின்றது என்பதெல்லாம், அப்பனே, நிச்சயம், அப்பனே, மனிதன் உணர வேண்டும் என்பேன். அப்பனே

அவ் மனிதன் உணரவில்லை என்றால், அப்பனே, நிச்சயம், பின் எப்படி யாங்கள் எதை செய்தாலும், அப்பனே, நிச்சயம், பின் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதப்பா, பின் ஏற்கவும்  ஏற்றுக்கொள்ளவும், எவை என்று கூட, இறைவன் தயங்குவான் என்பேன். அப்பனே, 

இதனால், நிச்சயம், ஆனாலும், இன்னும் சோதிப்போம், 

எதை என்று அறிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அறிந்து கூட, நாராயணனும் மௌனம் காத்திருந்தான். எதை என்று புரிய,

 ஆனாலும், நிச்சயம், பின் அதாவது, கீழே,!!(அலமேலு மங்காபுரத்தில்) எதை என்று அறிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் தேவியும், பின் அமைதி காத்திருந்தாள். 

(பத்மாவதி தாயார்)

ஆனால் என்னதான்??, பின் நடக்கும் என்றெல்லாம், நிச்சயம், ஆனாலும், எதை என்று புரிய, ஆனாலும், எதை என்று அறிந்தும், புரிந்தும் கூட, பின் எவை என்று அறிய,

 நிச்சயம், பின் """"""" கோ.  !!!!!!!!!!!!! ஒன்று அறிந்தும்,

(ஒரு பசு கோமாதா)

 அழகாக, எவை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் எதை என்று அறிந்து கூட, பின்..... கோ......(கோமாதா) அறிந்தும், எதை என்று கூற, பின் தன் பிள்ளைகளோடு உலா வந்தது, நிச்சயம், தன்னில் கூட.

(ஒரு பசு தன் கன்றுகளோடு இந்த சம்பவம் நடக்கும் இடத்திற்கு அருகில் வந்தது)

 ஆனாலும், இதை என்று புரிந்தும், அளவிற்கும் கூட, அறிந்தும், எதை என்று எவ்வாறு என்பதை எல்லாம்,  அக் கோமாதாவும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, வலங்கள் வந்து கொண்டு, (சுற்றித்திரிந்து கொண்டு)

 ஆனாலும், நிச்சயம், பின் அது, பின் அதுவும் கூட, உணவும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, உண்ணவில்லை. பல, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, நாட்கள்,

 ஆனாலும், கத்திக்கொண்டே இருந்தது!!!

, நிச்சயம், தன்னில், எவை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட

 எதை, எதை, அறிய, அறிய, இதனால், பின் கத்தியது, எவை என்று, பலமாக, பின் அம்மா!!!!!!, அம்மா!!!!!, நிச்சயம், எதை என்று அறிய, பின் பிள்ளைகளும் கூட,

(கன்றுகளும்)

 எதை என்று, ஆனாலும், அவைதன், பின் கத்தியதற்கு, பின் இதை, பின் புரிந்து கொண்டான், கொங்கணனும் கூட,

(அவைகளுக்கு) பசிக்கின்றது, என்று 

 ஆனாலும், நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் எனக்கு, பின் தேவையில்லை, என் குழந்தைகளுக்காவது கொடுங்கள் என்று, கோ,

(தாய் பசு எனக்காக எதுவும் வேண்டாம் என் கன்று குட்டிகளுக்காவது ஏதாவது கொடுங்கள் என்று கத்தியது)

 எதை என்று அறிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அம்மா!!, அம்மா??! என்றெல்லாம், கத்தியது, 

ஆனாலும், மனது, எவை என்று கூட, அனைத்தும், பின் கொங்கணன், எதை என்று கூற, மனது, பின் அதாவது, மனிதன் இங்கேதான், பின் நம்தனைத்தான், பின் செயல்படுத்துகின்றான்.(மனிதர்கள் அனைவரும் நமக்கு தண்டனைகள் தரத்தான் நினைக்கின்றார்கள் பசுவின் பசியை அறியவில்லை அதை கவனிக்கவில்லை என்று)

ஆனாலும், இவைதன் எவ்வாறு என்றெல்லாம், நிச்சயம், அதாவது, எவ்வாறு, எதை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அறிந்தும், புரிந்தும், எவை என்று அறிய, நிச்சயம், மனிதனுக்கு, இரக்கங்கள் இல்லையே என்பதை எல்லாம், 

நிச்சயம், தன்னில், எவ்வாறு என்பதை எல்லாம், பின் நினைத்து, நினைத்து, பார்க்கையில், நிச்சயம், எவ்வாறெல்லாம், எவ்வாறெல்லாம் என்றெல்லாம்,

(எப்படி மனிதர்கள் மனதில் ஈவு இரக்கம் இல்லாமல் இருக்கின்றார்கள் என்று)

 நிச்சயம், கோ!!, எவை என்று புரிய, நிச்சயம், தன்னில், அறிந்தும், இதைத்தான், நிச்சயம், அவ்வாறாக, பின் , அழுது கொண்டே, அழுது கொண்டே, 

நிச்சயம், அட, அறிந்தும், எவை என்று புரிய, மனதில் எண்ணிக்கொண்டான், ஆனாலும், கொங்கணனுக்கு, பின் மனிதன் மீது, எவை என்று கூற, பின் எதை என்று அறிய, இவ்வாறாக, பின் அக் கோமாதா அம்மா, அம்மா என்று அழைக்கின்றதே!!!!!,

 யாரும், பின் முன்வரவில்லையா என்று,

(பசுவுக்கு உணவளிக்க யாரும் வரவில்லையே)

 நாராயணனே!!!, ஏன்?? இந்த நிலைமை, நிச்சயம், தன்னில் கூட, அறிந்தும் என்றெல்லாம், நாராயணனிடம் முறையிட்டு, நிச்சயம், எதை என்று புரிய,

 இதனால், அக் கோ வும், எவை என்று அறிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் எதை என்று அறிந்தும், புரிந்தும் கூட, நிச்சயம், மீண்டும், பின்""""""""""" மா.............. என்று கத்தியது,

 அறிந்தும்,

ஆனாலும், கொங்கணன் கூட, எதை என்று அறிய, எவை என்று புரிய, நிச்சயம், பின் அதாவது, நிச்சயம், இன்னும், பின் இதை என்னிடம், நிச்சயம்,

 (தன் சுயத்தை அதாவது மனித ரூபத்தில் இருந்து மாற்றி)

 காட்டுவோம் என்று, பல வழிகளிலும் கூட, பின் அதாவது, இன்னும், எவை என்று கூட, அதனை விட்டுவிட்டால்,....(கோமாதாவை அப்படியே விட்டு விடக்கூடாது அதற்கு உணவளிக்க வேண்டும் என்று எண்ணி தன்னுடைய சுய ரூபத்தை காட்டி நாராயணனை நினைத்து) 

 நிச்சயம், தன்னில், எதை என்று அறிய, பின் எவை என்று புரிய, ஆனாலும், சுயரூபத்தை காட்டினான், நிச்சயம்,

 தன்னில் கூட பல பழங்களையும் கூட, எவை என்று கூற, பின் எவை என்று அறிய, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் நாராயணா!!!!! என்று சொன்னவுடன், அனைத்தும் கையில் வந்துவிட்டது, 

(கோமாதாவிற்கு உணவளிக்க பழங்கள்)

(கோவிந்தா எனும் நாமத்தின் ரகசியம்)

பின் நிச்சயம், பின் எவை என்று கூட, கோ, எவை என்று அறிய, பலமாக, நிச்சயம், பின் தாயே,!!!!!!!!! எவை என்று கூற, என்று, பின் கோ!!!!!, பின் எவை என்று கூற, இந்தா!!!! என்றெல்லாம், 

( கோ !! இந்தா!!!

கோ இந்தா!!!!....... பழங்கள் என்று அழைத்து)

கோ இந்தா 

கோ இந்தா....கோவிந்தா

( கோ இந்தா எனும் சொல் கோவிந்தா எனும் திரு நாமமாக மாறியது)

நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் பரிபூரணமாக அழைத்து, பின் அனைத்தும், பின் எவை என்று கூற, வாரி, பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, வழங்கினான்.

இதனால், பின் எவை என்று கூற, அனைவரும், எவை என்று கூற, திகைத்தனர்,

 நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் அனைவருமே, பின் கோவிந்தா!!!!!, கோவிந்தா!!!!!!! என்றெல்லாம், நிச்சயம், தன்னில் கூட,

 இவ்வாறாக, அனைவரும் கூட, பின் அதாவது, நிச்சயம், பலமாக, கோவிந்தா!!!!! கோவிந்தா!!!! என்றெல்லாம், நிச்சயம், தன்னில் கூட, 

 ஏனென்றால், நிச்சயம், பின் கொங்கணனின், அதிசயத்தையும் பார்த்துவிட்டார்கள்.

 கொங்கணன் கூறுகின்றான், ஏதோ என்றெல்லாம், நிச்சயம், கோவிந்தா,!!! கோவிந்தா!!!, கோவிந்தா!!!! என்றெல்லாம்,

 அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, இவை சொல்லிக்கொண்டே இருக்கின்ற பொழுது, அனைவரும் மனதும், பின் நிச்சயம், தன்னில் கூட, மாறியது என்பேன். அப்பனே,

(கோவிந்தா எனும் திருநாமத்தை உச்சரிக்க உச்சரிக்க மனமாற்றம் உண்டாயிற்று)

 அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, இதனால், அப்பனே, கோவிந்தா!!!, கோவிந்தா!!! என்று சொல்லிக்கொண்டே இருந்தால், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, பின் இதயத்தில் உள்ள சில வினைகள், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, நீங்கும்ப்பா,

 அவை மட்டுமில்லாமல், அப்பனே, பின் தீய மனது, எவை என்று கூட இருந்தாலும், அப்பனே, கோவிந்தா!!!, கோவிந்தா!!! என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தால், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, சில, அப்பனே, மனமாற்றங்கள் ஏற்படுமப்பா, அப்பனே,

 பின் இதயத்திற்கு ஒளிப்படுமப்பா, அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட, 

அப்பனே, நுரையீரல் நன்கு சுவாசிக்கக்கூடிய அளவு ஆற்றல் ஏற்படுமப்பா, 

இதனால், அப்பனே, பின் தீயவை அகன்று, நல் மனதாக ஆகிவிடுவார்கள்.

 பின், அப்பனே,

 இதனால், அப்பனே, அனைத்தும், அப்பனே, இவ்வாறு, பின் சொல்லிக் கொண்டே இருக்க!!!, சொல்லிக் கொண்டே இருக்க!!!! அப்பனே, சில வழிகளில், அப்பனே, நிச்சயம், தீயவை நீங்கி, அப்பனே, நல் முறையாகவே, அப்பனே, அனைத்தும் நடந்திட்டு, அனைவரும், அப்பனே, நிச்சயம், தன்னில் கூட

, அப்பனே, இக்குழந்தை எது என்று கூற, பின் இறைவனுக்கு சொந்தம், இதனால், என்றெல்லாம், அப்பனே, ஒவ்வொரு நாளும், அப்பனே, அக்குழந்தைக்கு, அப்பனே, அனைவரும் மீட்டு, எவை என்று கூட, அனைத்தும் தந்தனர் என்பேன். அப்பனே,

(அனைவரின் மனது மாறி அந்தப் பெண் குழந்தையை இது இறைவனின் குழந்தை என்று நினைத்து ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு நாளும் போற்றி பாதுகாத்து வளர்த்தனர்)

(இப்பொழுது இந்த பிறவியிலும் கூட அந்தப் பெண் குழந்தை)

 அப் பெண்மணியும் கூட, அப்பனே, உயர்ந்த இடத்தில், அரசபணியில் உள்ளாளப்பா, இப்பொழுது கூட, அப்பனே, நல்விதமாக,

 அப்பனே, அவள் நாமத்தையும் வருங்காலத்தில் சொல்வேன் என்பேன்.

 இதனால், அப்பனே, கோவிந்தா!!! கோவிந்தா!!!, கோவிந்தா!!!!,

 எம்முடைய ஆசிகளப்பா,!!! எதை என்று கூற,

 இதனால், அப்பனே, இவை எதற்காக வந்தவை என்று சொல்லிவிட்டேன்.

(கோவிந்தா எனும் திருநாமம் எப்படி வந்தது ? என்ற ரகசியம்)

 அப்பனே, இதனால், அறிந்து கொள்ள, இன்னும் பல ரகசியங்கள் இருக்கின்றது என்பேன். அப்பனே, ஆசிகள், ஆசிகளப்பா, கோடிகளப்பா.

ஓம் ஸ்ரீ லோபாமுத்திரா சமேத அகத்தியர் திருவடிகளில் சமர்ப்பணம்!

சித்தன் அருள்.....தொடரும்!