சித்தன் அருள் - 720 - அருள் சுகம் தந்த சுந்தரகாண்ட அனுபவம் - 5

[வணக்கம் அடியவர்களே! இது வரை "சுகம் தரும் சுந்தரகாண்டம்" உருவான நிகழ்ச்சிகளை சொல்லி வந்திருந்தாலும், இந்த தொகுப்பு முதல் நம் அனைவரின் பிரச்சினைக்கும், இறைவன் உத்தரவால், அகத்தியப்பெருமான் எந்தெந்த ஸ்லோகங்களை கூறி வந்தால் பிரச்சினைகளிலிருந்து விடுதலை பெறலாம் என்று கூறியது, தெரிவிக்கப்படுகிறது. சற்று உள்வாங்கி படித்து, நடைமுறைப்படுத்தி, வாழ்க்கையில் நிம்மதியை தேடிக்கொள்ளுங்கள்.]

அகத்தியப் பெருமான் கூறலானார்.

"ஸ்ரீராம சரிதையை வால்மீகி ஏழு காண்டங்களாக விவரித்துள்ளார் எனினும், இறையே இந்த சுந்தரகாண்டத்துக்கு முக்கியத்துவம் கொடுத்துள்ளது. நவகிரக தசை, திசா புக்தியில் சிரமப்படுகிறவர்கள், அப்படிப்பட்ட தாங்க முடியாத பிரச்சினைகளிலிருந்து விடுபட்டு இறைவன் திருவடியை சேர, இறைவனே காட்டிக்கொடுத்த மகா புண்ணிய வழி. கர்மாவுக்கு ஏற்றவாறு தண்டனையை இறைவனே கொடுத்தாலும், அதுவே மனம் விரும்பி திருந்தி வாழ நினைக்கும் மனிதர்களுக்கு, மாற்று வழியை காட்ட கால காலமாக யோசித்துக் கொண்டிருந்தது என்பது, சித்தர்களாகிய எங்களுக்கு இப்பொழுதுதான் புரிய வந்தது. இதை கைப்பற்றி, மனம் ஒன்றி, தன்னையே இறைவனுக்கு கொடுப்பவனுக்கு, விடுதலை நிச்சயம். நினைத்தது நிறைவேறும்." என்றார்.

"அனுமனை பெருமைப்படுத்தவும், சுந்தரகாண்டம் உருவானது. ராமாயணத்தின் மற்ற காண்டங்களில், இறைவனே மனித அவதாரம் எடுத்தால் எப்படிப்பட்ட கர்ம வினையையும் தாங்கித்தான் கடந்து வரவேண்டும் என்று உணர வைத்த இறைவன், தன் தாசனை பணிந்து, அவர் செய்த அரிய விஷயங்களை பாராயணம் செய்வதின் மூலம், மனித இனத்தின் பிரச்சினைகளை விலக்க, வழிகாட்டியது."

"எத்தனையோ பேர்கள் சீதையை தேடி பல திசைகளிலும் சென்ற பொழுது, அனுமனே, நிச்சயமாக நல்ல செய்தியை கொண்டு வருவான் என்று ராமனுக்கு தெரிந்திருந்தது. ஏன்? அனுமனின் தாச குணம், எதையும் தீர ஆராய்ந்து செயல்படுத்தும் குணம், இயற்கையாகவே அவருள் நிறைந்திருந்த தூதுவரின் திறமை, பெரியோரின் வாழ்த்துக்களை, ஆசிர்வாதத்தை, எப்பொழுதும் வேண்டிக்கொள்ளும் எண்ணம் போன்றவையே.  அனுமன் லங்காபுரிக்கு கிளம்பும் முன் கூட, சூரியன், இந்திரன், வாயு போன்றோரின் வாழ்த்துக்களையும், ஆசீர்வாதத்தையும் பெற்றுத்தான் கிளம்பினார்."

"எந்த நல்ல காரியத்தை செய்யும் முன்னரும், செய்யும் பொழுதும் இறைவன், பெரியவர்கள், மகான்கள், ஆச்சாரியர்கள் வாழ்த்து மனிதருக்கு கண்டிப்பாக தேவை. அருளின்றி இவ்வுலகில் எதுவும் நன்று கூடாது. அதை மறந்ததின் விளைவுதான், இன்றைய மனித குலத்தின் நிலைக்கு காரணம். இதை புரிந்து கொள்பவர்கள், அதன்படி நடந்து கொள்பவர்களுக்கு, இந்த கலியுகத்திலும், இப்புவியிலேயே, குறைந்தது நிம்மதியை இறை அருளும். இறைவனுக்கு, தன்னைவிட, தன் அடியவர்களை காப்பாற்றுவதிலேயே கருத்து அதிகம். ஆதலால், இறைவனின் அடியவர்க்கு அடியவர்களாக இருந்து, இறைவன் செய்ய வேண்டிய கடமைகளை செய்பவர்களுக்கு, அந்த இறையே இறங்கி வந்து அவர்கள் தேவையை நிறைவேற்றும்."

"ஏழரைச் சனி ஆரம்பமானவர்களுக்கும், அஷ்டம சனியால் பீடிக்கப்பட்டவர்களுக்கும், சனி மகா தசையில் கேது புக்தியோ, கேது தசையில் சனி புக்தியோ நடப்பவர்களுக்கும், சுந்தரகாண்டத்தின் முதல் சர்க்கத்தை (அத்தியாயத்தில் உள்ள ஸ்லோகங்களை) தினம் பாராயணம் செய்தால், அந்த கஷ்டங்கள் நீங்கிவிடும். அவர்கள் மனதில் அச்சம் என்பதே இருக்காது" என உரைத்தார்.

'நேர்மையாக முயற்சி செய்தால் வெற்றி அடையலாம் என்றாலும், எந்த கிரகங்களினாலும் எந்த இடையூறு வந்தாலும் மனிதர்கள் அனைவரும் சுந்தரகாண்டத்திலுள்ள ஐந்து, ஆறு, ஏழாவது சர்க்கத்தை தினம் பாராயணம் பண்ணி வந்தால், நினைத்த காரியம் நிறைவேறும். தடைப்பட்ட திருமணம் நடக்கும். பிரிந்த குடும்பம் ஒன்று சேரும், வேலை இல்லாதவர்களுக்கு வேலை கிடைக்கும். இதற்காகவே எழுதப்பட்டது இந்த சர்கங்கள் என்பது, ஆன்றோர் வாக்கு".

"நம்பிக்கைதான் வாழ்க்கை எனினும், சுந்தரகாண்டனத்தின் ஒன்றுமுதல் ஒன்பது வரை உள்ள சரகத்தையும் விடாமல் தினம் படித்து வருபவர்களுக்கு, ராகு, கேது, சனி ஆகியவற்றின் தொல்லைகளிலிருந்து நிரந்தர விடிவு கிடைக்கும். இது சாத்தியமான உண்மை" என்று அகத்தியர் உரைத்தார்.

நாடியில் வந்து அகத்தியப்பெருமான் பலருக்கும், பரிகார நிவர்த்தியாக நாக பிரதிஷ்டை எனக்கூறி, நாக/சர்ப்ப தோஷம், பித்ரு தோஷம், ப்ரம்ம ஹத்தி தோஷம் என்றெல்லாம் கூறிய பொழுது, புரியாமல் இருந்த அத்தனை தோஷங்களும், மேற் சொன்ன சர்கங்களை தினம் வாசித்து வருவதால், நிவர்த்தியாகும் என்ற உண்மை புரிந்தது.

எதுவும் மறுகேள்வி கேட்காமல் அகத்திய பெருமான் கூறியதை குறிப்பெடுத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அதிகாலை நேரம். ஜன்னல் திறந்திருந்தால், மெலிதாக காற்று வீசியதை போல் உணர்ந்தேன். நல்ல நறுமணம், துளசி வாசனை, போன்றவை நான் அமர்ந்திருந்த அறையில் தோன்றியது. குறிப்பெடுப்பதிலேயே கவனமாக இருந்ததால், வாசனையை உணர சற்று தாமதமாகிவிட்டது.

எழுதுவதை நிறுத்திவிட்டு, சுற்றுமுற்றும் பார்த்தேன்.

"இன்றய தினம் இது போதும். பின்னர் தொடரலாம்! ஆசிகள்!" என்று கூறி அகத்தியர் அன்றைய வகுப்பை முடித்துக் கொண்டார்.

நான் எழுந்து சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்காரம் செய்தேன். நாடியை, குறிப்பெடுத்த புத்தகத்தை, ராமர் பாதத்தில் பத்திரமாக வைத்துவிட்டு, கை கூப்பி அவரையே ஒரு நிமிடம் பார்த்துக் கொண்டிருக்க, ராமர் கழுத்தில் அணிவிக்கப்பட்டிருந்த துளசி மாலையின் முடிச்சு கழன்று, துளசி மாலை நாடியின் மேலே விழுந்தது.

அதை கண்ட என் மனம் சிலிர்த்துப் போனது என்று கூறவும் வேண்டுமோ. ஒரு நிமிடம் ஏதோ ஒரு பரவச உணர்வு உடல் முழுதும் பரவி நிற்க, என் கண்கள் குளமாயின.

"இது போதும்! இது போதும் இறைவா! உங்கள் ஆசிர்வாதம், இது புத்தகமாக வெளியிடப்படும் பொழுது, அதை வாசிக்கும் அனைவருடைய பிரச்சினைகளும் விலகி, அனைவருக்கும் அவரவர் வாழ்வில் இன்பம் பெற வேண்டும்" என்று வேண்டிக்கொண்டு பூசை அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன்.

மனம் தானாக "ஓம் அகத்தீசாய நமஹ" என்று அழைத்து செல்ல, இன்னொரு அறையில் போடப்பட்டிருந்த நாற்காலியில் அமர்ந்து கண்ணை மூடி உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தேன்.

சித்தன் அருள்........... தொடரும்!