சித்தன் அருள் - 705 - அகத்தியப் பெருமானின் இன்றைய அருள் வாக்கு!

அகத்தியப் பெருமானின் இன்றைய அருள் வாக்கு

இறைவனின் கருணையைக் கொண்டு இயம்புவது யாதென்றால் இஃதொப்ப இறைவனின் கருணையைக் கொண்டு இயம்புகிறோம், இயம்புகிறோம், இயம்புகிறோம் எனும்பொழுது இறைவனின் கருணையால் யாதுதான் மாந்தர்களுக்கு கிட்டியிருக்கிறது?, இனி யாதுதான் கிட்ட இருக்கிறது? என்ற எண்ணங்கள் பல்வேறு தருணங்களில் பல்வேறு ஆத்மாக்களுக்குத் தோன்றுகிறது. இஃதொப்ப நடக்காத ஒன்றையும், கிட்டாத ஒன்றையும் எண்ணி ஏங்குவது மனித இயல்பு. இறைவனின் கருணையாலே யாவும் நடந்து கொண்டேயிருக்கிறது என்பதை மனித மனம் அத்தனை எ ளிதாக புரிந்து கொள்வதில்லை. இஃதொப்ப கூறுங்கால் இயல்பாகவே போய்விடுகிறது மனிதனுக்கு அனைத்து நலமும். நலமில்லாத ஒன்றை எண்ணி, எண்ணியே மனித மனம் விசனம் கொள்கிறது.

வேறு வகையில் கூறப்போனால் இயல்பாகவே ஒருவனிடம் ஏராளமான ஆஸ்தி இருப்பதாக்க கொள்வோம். அஃது அன்னவனுக்கு பெரிதாகத் தோன்றாது. இருக்கின்ற ஆஸ்தியெல்லாம் சிக்கலில் மாட்டி தன் கையை விட்டுப் போய்விடுமோ என்கிற சூழல் வந்து அந்த அபாயத்தை அவன் தாண்டி மீண்டும் அவன் எண்ணுகின்ற அந்த பெருஞ்செல்வம் அவன் கையிலே கிட்டினால் அது அவனுக்கு பெரிதாகவே தோன்றுகிறது அல்லது இயல்பாகவே தேகம் நன்றாக இருக்கும்பொழுது யாதொன்றும் தோன்றுவதில்லை மாந்தனுக்கு. ஒரு சிறு குறை ஏற்பட்டு அந்தக் குறை என்று அகலும் என்று எண்ணி, எண்ணி ஏங்கி குறை அகன்றவுடன் சற்றே நிம்மதி கொள்கிறான். இறைவன் அருளாலே கூறுங்கால் அவன் கையில் இருக்கும் தனம் கையிலே இருந்தால் பெரிதாகத் தோன்றுவதில்லை. கையிலே இருக்கும் தனம் தொலைந்து கிட்டினால் பெரிதாகத் தோன்றுகிறது. இந்த மனித இயல்பும் மாயைக்கு உட்பட்டதே. எனவேதான் மாயை குறித்து எம்போன்ற மகான்களும், ஞானிகளும் அவ்வப்பொழுது மாந்தர் குலத்தை எச்சரிக்கை செய்து கொண்டே இருக்கிறோம்.